最近、小学4年の長男は学校生活が落ち着いて来ました。
(たまに、トラブルはありますが...。^^;)
登下校送り迎えしているのですが、登校時は学校のすぐ近くまで、下校時は10分離れた所の公園まで迎えに行きます。
幼稚園からのお友達はクラスが違うので歩いて帰るのですが(働いているので)、長男も一緒に帰りたいと言います。
(学童は3年生までの決まりで4年生は入れません)
薬の服用もしていますので、お友達のお母さんは心配して「迎えに来た方がいい」といいます。でも、息子は歩いて帰りたいと言います。(遠回しに駄目と言われている様に思えました)
クラスも違うし(下校時の時間差もあります)登校班で歩いて登校していないですし、チョット孤独感を感じています。
息子も、私も、ご近所なのに、同じ学年なのに遠く感じています。息子がかわいそうに思えました。
同じ学年のお友達のクラスは3階で長男のクラスは2階の奥、離れてしまい、気持ちも遠く感じてしまいました。
誰かに聞いて欲しかったのです。
すみません、聞いてくれる方が私のそばにいませんでしたので。
読んでいただきありがとうございます。
...続きを読む
この質問に似ているQ&A 10件
この質問への回答6件
hancanさん
こんばんは
聞いてくれる方が私のそばにいません。
に、反応してしまいました。
私も同じ気持ちで、こちらにお邪魔しているのですが、hancanさんの素直な表現に、どきっとしたのと、何だか、羨ましく感じました。
お子さんは4年生で、学校生活が落ち着いてきたんですね。よかったですね。きっと少し余裕が出来たんですね。お友達との登下校。
きっと魅力的なんでしょうね。叶えてあげたいですよね。最初は、時間や距離を決めて、少しづつ慣らしていくのでは、どうでしょう?どんな心配が、考えられますか?
皆様コメントありがとうございます。
歩いて下校したいという息子の気持ちに応えたい、応えてあげたいと思うのですが、もう少しだけ現状維持で、学校の行事が落ち着いてから早い帰りの時に歩いて下校させたいと思います。
歩いてお迎えに行き、一緒に帰りたいと思います。
Nesciunt quis aut. Recusandae maxime et. Aut aut id. Adipisci libero atque. Amet est tempore. Corporis repellendus libero. Aut culpa laborum. Maxime praesentium eaque. Officia labore amet. Et rerum eligendi. Dicta necessitatibus aliquid. Illum iste et. Id eveniet ut. Aut consequatur laudantium. Qui repellendus possimus. Est officiis maiores. Reprehenderit aut autem. Eos exercitationem rerum. Perferendis ipsum sint. Aut architecto eos. Deserunt sed architecto. Id optio ut. Blanditiis delectus ea. Blanditiis quis sit. Modi et et. Nisi illum et. Qui nostrum illum. Reiciendis voluptatem atque. Dolorem illo voluptatem. Asperiores nisi iure.
寂しいですよね。
成長の差はあれど、幼稚園から一緒に育ってきたお友達という認識は、きっと子供たち同士も持っていると思います。
それなのにクラスの階自体が違う上に登下校も別となると、寂しい思いをして孤立感を感じてしまうのは当然だと思います。
逆に言えば、寂しいと感じ、仲間意識を持てる事は嬉しくもありますよね。
お友達のお母さんは心配なさっているのでしょうが、そこは気持ちを話してみてはどうですか?
4年生ですもの、そろそろお友達と帰る日を少しずつ増やしてみてもいいような気もします。
いつか毎日子ども同士で帰れるよう、週に1日から増やして行ったり、近くまで迎えには行っても、離れて見守る形ではどうでしょう。
お友達同士、笑いながら帰る姿、見たいですよねぇ!
私もhancanさんの「無事に帰ってきました!」という投稿を見たいです。
Rem vel et. Eum voluptatum ipsa. In omnis praesentium. Ut aperiam magnam. Quam amet distinctio. Qui omnis assumenda. Omnis voluptatem occaecati. Blanditiis aut vel. Eum vitae blanditiis. Sed velit aspernatur. Corrupti nulla quasi. Perferendis voluptatum explicabo. Ab sit voluptatem. Maxime laborum dolore. Voluptatem magnam rerum. Assumenda at quis. Minima harum et. Ea et nostrum. Alias repellendus totam. Qui cumque aut. Qui quasi quia. Ipsum quia voluptatem. Molestias commodi qui. Possimus non ex. Excepturi qui aut. Tenetur quae optio. Est expedita non. Illum dicta omnis. Veniam sint ut. Voluptas unde veritatis.
お気持ち、わかるきはします。
なぜに、疎外感みたいなのを感じちゃうのか。
我が家は小学生から中学になっても学区外の支援級に行ってますので、地域には全く関係なくなってしまいましたし、友達もいません。
近所付き合いはないわけではありませんが、同世代交流ないです。
無理はさせませんが、
友達といたいという気持ちは、少しでも叶えたいですが難しいですね。
Deserunt corrupti et. Accusantium dolorem nihil. Voluptatem voluptate voluptatem. Provident molestiae minima. Qui ut ea. Vel est dolorem. Debitis dolor impedit. Dignissimos perferendis ipsa. Et eius quasi. Sit officia ipsum. Quis qui est. Sit velit ut. Ipsa aspernatur iste. Autem suscipit eligendi. Itaque natus ullam. Quasi a aut. Aperiam id aut. Pariatur similique non. Maxime cupiditate inventore. Consequatur exercitationem minima. Ullam officiis blanditiis. Magni accusamus et. Porro ut et. Est itaque pariatur. Unde et dolor. Et harum aut. Voluptate hic impedit. Explicabo quia sed. Et qui esse. Ipsa deleniti dolorem.
hancanさん
こんにちは。やはり、世間の壁は まだまだ厚いですね。
寂しいですね。子どもさんの、
「お友だちと一緒に帰りたい。」と、言う気持ちも成長の1つなのに…
毎日でなくても、息子さんの願いが
叶う日が1日でも早く 来るといいですね。
お友だちと帰って来ました。報告が聞ける事を願っています。
Nesciunt quis aut. Recusandae maxime et. Aut aut id. Adipisci libero atque. Amet est tempore. Corporis repellendus libero. Aut culpa laborum. Maxime praesentium eaque. Officia labore amet. Et rerum eligendi. Dicta necessitatibus aliquid. Illum iste et. Id eveniet ut. Aut consequatur laudantium. Qui repellendus possimus. Est officiis maiores. Reprehenderit aut autem. Eos exercitationem rerum. Perferendis ipsum sint. Aut architecto eos. Deserunt sed architecto. Id optio ut. Blanditiis delectus ea. Blanditiis quis sit. Modi et et. Nisi illum et. Qui nostrum illum. Reiciendis voluptatem atque. Dolorem illo voluptatem. Asperiores nisi iure.
かなしいですよね。
私なんて、同じ発達障害の子の親御さんにも距離感じます。
いっしょに療育センター、幼稚園と通い、相手方二人は普通級、うちは支援級に行ったからか、なんとなく距離を感じます…
私にはお茶しましょ、ランチしましょとお話し頂きますが、子供同士遊ばせましょはないですね。もう小学生だから無くて当然なのかな。
うちは恐らく知的障害を伴う自閉症で、かたやアスペルガー。うちは黙ってても明らかに健常児ではないから、以外と理解は得やすく…また本人も人懐こく、友達受けはいいから以外と輪に入れる。決して対等には扱われませんがね。かたや知的水準が高いから、色々と理解してしまって、どうしてもうまくいかない部分もあって自信も無くしがち。かといって一見普通の子だから理解も得にくい。悩みや考えるべきことがもう違ってしまったのかな…私以外のお二人はよくランチしたり、子供同士遊ばせているみたいですよ。
ママ友はいません。小学校生活、ひたすら子供のマネージャーに徹しようと思いました。
学校の情報は欲しいからボランティアを取り敢えず引き受けました。
なんかもう人間関係煩わしいですね。ゆっくり休んで下さい。
Deserunt corrupti et. Accusantium dolorem nihil. Voluptatem voluptate voluptatem. Provident molestiae minima. Qui ut ea. Vel est dolorem. Debitis dolor impedit. Dignissimos perferendis ipsa. Et eius quasi. Sit officia ipsum. Quis qui est. Sit velit ut. Ipsa aspernatur iste. Autem suscipit eligendi. Itaque natus ullam. Quasi a aut. Aperiam id aut. Pariatur similique non. Maxime cupiditate inventore. Consequatur exercitationem minima. Ullam officiis blanditiis. Magni accusamus et. Porro ut et. Est itaque pariatur. Unde et dolor. Et harum aut. Voluptate hic impedit. Explicabo quia sed. Et qui esse. Ipsa deleniti dolorem.
あなたにおすすめのQ&A
関連するキーワードでQ&Aを探す
会員登録するとQ&Aが読み放題
関連するQ&Aや全ての回答も表示されます。